La Plej Granda (Power Rangers Ninja Storm)

[estinose]

This is the second of two non-English language fanfics I've written so far, and it's actually a WIP. It's also in Esperanto, which almost nobody on my Estirose FList even speaks/reads.

Maybe I should say fortunately, because it reads like it was written by a ten year old.

This is a Blake/Tori piece, or would be if/when I ever finish it. The plot's fairly simple - Blake and Tori are on the beach, Lothor sends down Zurgane, Kelzaks, and a monster. The monster causes Tori to disappear, and that's where the part ended.


Malpretendo: Karakteroj ne apartenas al mi. Ili al Saban/BVE/VRP apartenas.

Notoj: Estas mia dua ficio en la esperanta lingvo. Mi esperas, ke ili plaĉas al vi.

Kaj La Plej Granda El Ili
de EstiRose
2006

Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.
-La Sankta Biblio, I. Korintanoj dek tri: dek tri.

Blake kaj Tori estis apud la oceano, kune. Estas la suna tago, kaj la varma akvo plaĉas al la dua. La dua ne altrankviligis; la kanajlo Lothor estis kvieta.

"Mi esperas," Blake murmuris. La mariste blua tondra rangero sciis, ke Lothor atakos post nelonge. Lia teamasociano kaj amikino, lia amatino, lia esperis, estas en la akvo, naĝis.

Li svingis al Tori, kiu estis ridanta ondo. Ŝi aspectis naiva en la akvo, ŝia naturo estis akvo. Tori estas natura akva silentamilitisto.

Tori stumblas al Blake. Ŝi estis ridetanta. "Vi aspectas bona," li diris, ridetis.

"Dankon," Tori respondis, sidanta sur la strandmantuko, "Estas bone, ke Lothor estas ne atakas."

"Estas bone," Blake konsentas. "Mi bezonas sen-Lothor-a tago."

"Mi konsentas," Tori diris. "Mi ne povas atendi por la tago, ke venkos Lothor."

"Mi konsentas," Blake murmuris. "Mi deziras libereco."

"Kaj viaj klasuloj?" Tori petis.

"Jes," li diris. Blake staris kaj regardis la oceano. "Mi deziras, ke ili revenos. Ke ne, tute, revenos ilin."

"Ni volas," Tori diris, kiam ŝi staris.

"Kune," Blake respondis.
Lothor vidis la dua Rangero, kiam ilij regardis la oceano. Li grumblis, "Kial mi toleris ĉio tio?"

Li okulumis kolere ĉircaŭ lia tronĉambro. "Zurgane!" li kriegis.

"Jes, mia lordo?" Zurgane respondis, kaj riverencis.

"Trovas monstro, descendas, kaj venkas la stultajn Rangerojn!"

"Mi volas!" Zurgane salutis, kaj malaperis.

Lothor sidis sur lia tronaseĝo. "Stultuloj ĉirkaŭas min."

Kvazaŭ la universo aŭdas lin, liaj nevinoj, Marah kaj Kapri alvenas. "Onklo!" Kapri diris. "Kio ni maltrafis?"

"Atendas kaj vidas," Lothor diris. "Nun, reiras al viajn ĉambrojn." Li okulumis kolare al ili.

"Tuj, onklo!" Kapri diris, reiris. Marah venis poste.

Lothor suspiris. "Paco, finfine!"
La paca tago de Blake kaj Tori estis interrompanta de la alveno de Zurgane kaj la Kelzakoj. Kaj una malbela monstro.

Tori okulumis kolere de la monsteroj, ke ruinigis ŝian bona tago. "Foriras, Zurgane!" ŝi kriegas.

"Kiel vi ne foriras?" La monstero mokinsultis.

Tori okulumis kolere ree.

"Fakte, kiel mi helpas vin foriri?" La monstero diris.

Li svingis sorĉista bastono, kaj Tori malaperis.

"Tori!" Blake krias.

Kontinuos...